Strona: 
Źródło tekstu: 
s. 2, t. 20-41
s. 1, t. 1-19
s. 2, t. 20-41
Tekst główny
Tekst główny
A - Autograf
KF - Kopia Fontany
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewicz
WfS - Egzemplarz Stirling
WfSz - Egzemplarz Szczerbatow
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Zrewidowany nakład Wn1
Wn3 - Poprawiony nakład Wn2
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa1a - Poprawiony nakład Wa1
Wa2 - Zadiustowany nakład Wa1a
Wybierz uwagi: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Różnice
Bez różnic
A - Autograf
KF - Kopia Fontany
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewicz
WfS - Egzemplarz Stirling
WfSz - Egzemplarz Szczerbatow
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Zrewidowany nakład Wn1
Wn3 - Poprawiony nakład Wn2
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa1a - Poprawiony nakład Wa1
Wa2 - Zadiustowany nakład Wa1a
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Prezentacja
Filtrowanie 
Kopiuj link PDF Tekst główny


  t. 35-38

Bez łuków przetrzymujących w A (→Wf1,KFWn1)

!!!   miniat: wycinek, t. 35-6 bez skrajnych pauz, tylko pr.r.                     EZTU (tylko główka a w 35)

Łuki przetrzymujące w Wf2 (→Wa) i Wn2 (→Wn3)

EZnieU = ligi pr.r. 4 takty

Brak przetrzymań wewnętrznych nut akordów w A (→Wf1,KFWn1) nie wydaje się być  przeoczeniem – Chopin musiałby zapomnieć aż o pięciu łukach przetrzymujących. Jest to tym mniej prawdopodobne, że uderzanie całych akordów współgra tu ze wzrastającym natężeniem dynamicznym i emocjonalnym. Wersję tę przyjmujemy zatem do tekstu głównego. Autentyczności wersji z łukami przetrzymującymi nie można jednak całkiem wykluczyć – wprawdzie korektę Wf2 przeprowadził najprawdopodobniej Fontana, mógł jednak konsultować z Chopinem niektóre kwestie dotyczące korekty. Łuki w Wn2 dodano przez analogię z t. 1-2 i 9-10 lub – co bardziej prawdopodobne – na podstawie Wf2, por. Preludium F nr 23, t. 16.

Porównaj to miejsce w źródłach»

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn, Adiustacje Wf

notacja: Rytm

Brakujące oznaczenia na źródłach: A, KF, Wf1, Wf2, WfD, WfJ, WfS, WfSz, Wn1, Wn2, Wn3, Wa1, Wa2, Wa1a