Zagadnienia : Adiustacje Wn

t. 35-38

Utwór: op. 28 nr 22, Preludium g-moll

Bez łuków przetrzymujących w A (→Wf1,KFWn1)

!!!   miniat: wycinek, t. 35-6 bez skrajnych pauz, tylko pr.r.                     EZTU (tylko główka a w 35)

Łuki przetrzymujące w Wf2 (→Wa) i Wn2 (→Wn3)

EZnieU = ligi pr.r. 4 takty

..

Brak przetrzymań wewnętrznych nut akordów w A (→Wf1,KFWn1) nie wydaje się być  przeoczeniem – Chopin musiałby zapomnieć aż o pięciu łukach przetrzymujących. Jest to tym mniej prawdopodobne, że uderzanie całych akordów współgra tu ze wzrastającym natężeniem dynamicznym i emocjonalnym. Wersję tę przyjmujemy zatem do tekstu głównego. Autentyczności wersji z łukami przetrzymującymi nie można jednak całkiem wykluczyć – wprawdzie korektę Wf2 przeprowadził najprawdopodobniej Fontana, mógł jednak konsultować z Chopinem niektóre kwestie dotyczące korekty. Łuki w Wn2 dodano przez analogię z t. 1-2 i 9-10 lub – co bardziej prawdopodobne – na podstawie Wf2, por. Preludium F nr 23, t. 16.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Adiustacje Wf

t. 35-37

Utwór: op. 28 nr 22, Preludium g-moll

Niejednolite łukowanie w A (→KF)

!!!   miniat: wycinek, 2 ostatnie ósemki t. 35 + t. 36, tylko dolna 5-linia.                          TGTU = 3 łuki w 4 kawałkach

Bez łuków w Wf (→Wa)

Jednolite łukowanie w Wn

w t. 36 i 37 łuki od oktawy B1-B do A1-A w następnym takcie; łuk 35-36 = TGTU

..

Pominięcie trzech łuków w tych taktach to zapewne błąd Wf, natomiast zmiana zakresu łuków w t. 36-37 jest przypuszczalnie adiustacją ujednolicającą je z autentycznym łukiem w t. 35-36. Nie wynika to jednak z notacji rękopisów, mimo ich drobnych niedokładności.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Adiustacje Wn