Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Wysokość
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


Wysokość

t. 1

Utwór: op. 28 nr 21, Preludium B-dur

..

Skreślenia w A ujawniają, że pierwotnie Preludium zaczynało się od przedtaktu – ćwierćnuty f1.

kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Poprawki A , Skreślenia A , Zmiany długości fraz

t. 3

Utwór: op. 28 nr 21, Preludium B-dur

..

Między  a 3. ósemką widać w A skreślenie. Usunięty został najprawdopodobniej  przed (niepotrzebny), ale wydaje się, że z jakiegoś powodu Chopin skreślił też prawidłowo zapisaną tercję fis-a, którą następnie wpisał ponownie obok. Jeśli istotnie tak było, powodem mogło być np. przypadkowe, choćby częściowe zamazanie główek przy skreślaniu kasownika.

kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Poprawki A , Skreślenia A

t. 5

Utwór: op. 28 nr 21, Preludium B-dur

..

W tekście głównym dodajemy  ostrzegawczy przed g. Znak dodano także w Wa.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 6

Utwór: op. 28 nr 21, Preludium B-dur

..

W Wf  przed 2. ósemką postawiony jest błędnie przed górną nutą (es1), a nie dolną (ges). Prawdopodobną przyczyną pomyłki było podobieństwo graficzne t. 5 i 6. Właściwy znak dopisano w WfS, a w KF (→Wn) i Wa nie tylko dodano właściwy bemol, ale i usunięto błędny.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Fontany

t. 6

Utwór: op. 28 nr 21, Preludium B-dur

..

W źródłach nie ma znaku przed górną nuta tercji na 4. ósemce taktu, tak iż należałoby ją odczytywać jako e-ges. Jest to z pewnością niedopatrzenie Chopina – charakterystyczny postęp f(-d1) – e-g es-a pojawia się w Preludium 10 razy (nie licząc tego miejsca), zawsze z g, także gdy jest poprzedzony sekstą ges-es (w t. 41). Analogiczne postępy występują wielokrotnie także w innych kontekstach harmonicznych, zawsze z małą tercją na drugiej ósemce. Chopin miał więc pełne prawo uważać za oczywisty w tym miejscu.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa