Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Wysokość
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


Wysokość

t. 2

Utwór: op. 28 nr 9, Preludium E-dur

cis w A (→KFWn1, →WfWa) i KGS

!!!   miniat: 2. miara, wycinek, tylko górna 5-linia.            TGTU = cis środkowa nuta 2. trioli, dis – 3. trioli

dis w Wn2 (→Wn3)

dis w obu triolach

..

Wersja Wn2 to efekt dowolnej adiustacji, sprowokowanej błędem popełnionym w Wn1 w następnej trioli. Wydrukowano tam bowiem cis zamiast dis, co jest oczywistą pomyłką. Poprawiając tamto miejsce, adiustator Wn2 nabrał przypuszczalnie przekonania, że środkowe nuty triol mają tworzyć oktawowe echo nut melodycznych w całym tym fragmencie (t. 1-3 odpowiadające w Wn pierwszej linijce tekstu) i zmienił cis na dis także w 2. trioli. W rezultacie żadne Wn nie ma poprawnego tekstu w tym takcie.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 4

Utwór: op. 28 nr 9, Preludium E-dur

H w A (→KFWn, →WfWa)

!!!   miniat: 4. miara, wycinek, tylko górna 5-linia.                 TGTU = środkowa nuta H

cis w KGS

środkowa nuta 4. trioli

..

Wersja KGS to niewątpliwie pomyłka kopistki. Por. podobny błąd sztycharza Wn1 w t. 2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy KGS

t. 6-11

Utwór: op. 28 nr 9, Preludium E-dur

..

Podobnie jak w Preludium fis nr 8, Chopin uważał, że środkowe nuty triol nie wymagają znaku chromatycznego, jeśli odpowiedni znak był wpisany przed położoną oktawę wyżej nutą górnego głosu. W A (→KFWf) i KGS nie ma ani jednego z 8 potrzebnych znaków –  i w t. 6, g w t. 7, w t. 9-10, w t. 10-11 i  dis w t. 11. W pozostałych wydaniach uzupełniono większość znaków, jednak żadne nie ma w pełni poprawnego tekstu:

  • w Wn1 dodano 6 znaków – pominięto  w t. 10 i  dis w t. 11;
  • w Wn2 dodano do nich tylko  w t. 11;
  • w Wa1 dodano 5 znaków – pominięto  w t. 6 i 10 oraz  dis w t. 11;
  • w Wa2 dodano do nich tylko  w t. 6 i 10.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Niedokładności A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa

t. 7

Utwór: op. 28 nr 9, Preludium E-dur

fis w A (→KF), odczyt dosłowny

!!!   miniat: 2. połowa taktu, wycinek, tylko górna 5-linia.                         EZnieU : tr tylko bemol des1;               red = 2 bemole pr.r.

f w Wf (→Wa) , Wn i KGS

tr = EZTU 2 kaso l.r. + kaso przed 2. ósemką pr.r. (f) + EZnieU1 bemol i kaso z akordu pr.r.;                      red = EZTU wszystkie znaki na tej mierze

..

Odczytany dosłownie akord na 3. mierze taktu brzmi w A (→KF) Fis1-Fis-b-des1-fis1, co daje akord Ges-dur (Fis-dur), który mógłby być częścią tego postępu harmonicznego. Chopin jednak z reguły unikał tego rodzaju nienaturalnej ortografii, toteż najprawdopodobniej przeoczył tu kasowniki obniżające wszystkie nuty fis na f. Uzupełniono je zarówno w Wf (→Wa), jak i Wn, a kompozytor nie zakwestionował drukowanych kasowników w żadnym z trzech egzemplarzy lekcyjnych zawierających pochodzące od niego adnotacje.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy A , Adiustacje Wf

t. 7

Utwór: op. 28 nr 9, Preludium E-dur

..

We wszystkich źródłach występuje  (ostrzegawczy?) przed e1. W tekście głównym ten nieuzasadniony znak pomijamy.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Znaki ostrzegawcze