|
Pisownia A EZTU 2., 3. i 4. miara |
|
|
EZnieU1 |
|
|
EZnieU2 (2-4 miara) z wyjątkiem 2. i 3. ósemki 4. miary, które są z EZnieU1 |
|
|
EZnieU2 (2-4 miara) |
Tak jak w pozostałych miejscach, w których występuje zestawienie rytmu punktowanego i trioli, w tekście głównym podajemy notację A. W KF odtworzono ją niedokładnie, jednak z zachowaniem synchronizacji szesnastek, natomiast notacja wydań jest sprzeczna z używaną przez Chopina konwencją. Wyjątkowo w tym takcie, h, ostatnia szesnastka w Wf styka się z a dolnego głosu (przypuszczalnie ze względu na brak miejsca), co sugeruje jednoczesne ich uderzenie, a ponadto w dwóch egzemplarzach lekcyjnych, na 2., 3. i 4. mierze taktu dopisane są kreseczki nakazujące jednoczesne wykonanie szesnastki z ostatnią ósemką trioli. W rezultacie zapis trzech ostatnich miar tego taktu jest w tych egzemplarzach równoważny z pisownią KF.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Informacje źródłowe i stylistyczne
zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych, Dopiski WfS, Dopiski WfJ, Rytmy punktowane i triole
notacja: Rytm
