op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
op. 28 nr 8, Preludium fis-moll
W tym Preludium Chopin z zasady nie stawiał znaków chromatycznych przed górnymi nutami łamanych oktaw – patrz t. 1-4. W omawianych taktach problem dotyczy kolejno:
- w t. 5 eis2,
- w t. 7 dis3 i d3,
- w t. 8 c3, ces3 i b2,
- w t. 9 b2, heses2, as2, g2 i c3,
- w t. 10, c3, ces3, b2 i a2,
- w t. 11 c3 i b2,
- w t. 12 g2, f2. i ges2,
- w t. 13 ges2, fes2 i ces2.
Notację taką ma A (→KF,Wf), natomiast w Wa1, Wa2, Wn1 i Wn2 dodano większość potrzebnych znaków (odpowiednio 17, 20, 21 i 22 z potrzebnych 23).
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wa, Znaki chromatyczne w różnych oktawach, Adiustacje Wn, Niedokładności A, Błędy powtórzone Wn, Błędy powtórzone Wf, Błędy powtórzone Wa
notacja: Wysokość
