Wf1
Tekst główny
A - Autograf
KF - Kopia Fontany
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewicz
WfS - Egzemplarz Stirling
WfSz - Egzemplarz Szczerbatow
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Zrewidowany nakład Wn1
Wn3 - Poprawiony nakład Wn2
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa1a - Poprawiony nakład Wa1
Wa2 - Zadiustowany nakład Wa1a
porównaj
  t. 4

ais1 w A (→KFWn1), odczyt dosłowny

!!!   miniat: wycinek, 2. połowa taktu, tylko górna 5-linia.                  Tu bez kliszy 

a1 w Wf (→Wa) i Wn2 (→Wn3)

TGTU = kaso a1

Odczytana dosłownie wersja A (→KFWn1), w której  jako 4. trzydziestodwójka ostatniej miary taktu występuje ais1, jest najprawdopodobniej pomyłkowa, mimo że struktura interwałowa czterech wewnętrznych trzydziestodwójek (od 3. do 6. w ośmionutowej figurze) jest ściśle analogiczna do siedmiu poprzednich figur. Wskazuje na to szerszy kontekst tonalny tej frazy i całego Preludium – druga nuta z tych czterech nigdy nie jest alterowana, a tonacją, do której Chopin powraca w 2. połowie tego taktu jest fis-moll, a nie Fis-dur. Kasownik został dodany – zapewnie przez Fontanę – w Wf (→Wa), identyczne uzupełnienie wprowadzono również w Wn2.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji, Adiustacje Wn, Błędy A, Adiustacje Wf

notacja: Wysokość

Przejdź do tekstu nutowego

Oryginał w: Bibliothèque Nationale de France, Paryż