mUltimate Chopin

op. 28 nr 19, Preludium Es-dur

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Adiustacje Wn

t. 33

Utwór: op. 28 nr 19, Preludium Es-dur

es1 w A (→KF→Wn1, →Wf→Wa)

!!!   miniat: wycinek (tu Wf), 2 triole, tylko górna 5-linia.              TGTU = es1 na 3. ósemce

g1 w Wn2 (→Wn3)
..

Zasadność adiustacji Wn2 jest wątpliwa – patrz t. 1.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 35

Utwór: op. 28 nr 19, Preludium Es-dur

..

Tak jak w t. 3 i 11, w A (→KF,Wf) nie ma podwyższającego b na h. Znaki dodano w Wn i Wa.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Niedokładności A , Błędy powtórzone Wf

t. 40

Utwór: op. 28 nr 19, Preludium Es-dur

..

W tekście głównym dodajemy bemole ostrzegawcze przed 3. ósemką l.r. as i 6. ósemką pr.r. as1. Znak w pr.r. dodano także w Wn i Wa.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn

t. 44

Utwór: op. 28 nr 19, Preludium Es-dur

..

W ostatniej trioli pr.r. A (→KF,Wf) ma jedynie  obniżający d3 na des3. W Wn i Wa dodano  przed następną ósemką (des2), jednak pominiętego  przywracającego g2 na ostatniej ósemce taktu nie ma w żadnym źródle.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Niedokładności A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa

t. 49

Utwór: op. 28 nr 19, Preludium Es-dur

g w A (→KF→Wn1, →Wf→Wa)

!!!   miniat: wycinek, ten takt, tylko dolna 5-linia.
TGTU = 8. nuta g

b w Wn2 (→Wn3)

zamiast g
..

Tekst główny – 8. ósemka g – pochodzi z A (→KF→Wn1, →Wf→Wa). Analiza poprawek widocznych w A w końcowej części Preludium prowadzi jednak do wniosku, że może to być nieskorygowana wersja pierwotna, a zamierzoną nutą było tu b, jak jest w analogicznym t. 57. Chopin bowiem zmieniał w t. 49-66 wysokość środkowych nut triol w 12 miejscach, z czego 6 razy g na b w rozłożonym akordzie Es-dur. W tej sytuacji jest prawdopodobne, że pierwszy takt tego odcinka pozostał nieskorygowany przez nieuwagę (przeoczenie poprawki w jednym z kilku podobnych miejsc niejednokrotnie się Chopinowi zdarzało – patrz np. Preludium fis nr 8, t. 17).
Dlatego wersję Wn2 (→Wn3) z b można uważać za równorzędny wariant.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Adiustacje Wn , Pominięcie korekty analogicznego miejsca