Wf1
Tekst główny
A - Autograf
KF - Kopia Fontany
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewicz
WfS - Egzemplarz Stirling
WfSz - Egzemplarz Szczerbatow
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Zrewidowany nakład Wn1
Wn3 - Poprawiony nakład Wn2
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa1a - Poprawiony nakład Wa1
Wa2 - Zadiustowany nakład Wa1a
porównaj
  t. 49

g w A (→KFWn1, →WfWa)

!!!   miniat: wycinek, ten takt, tylko dolna 5-linia.
TGTU = 8. nuta g

b w Wn2 (→Wn3)

zamiast g

Tekst główny – 8. ósemka g – pochodzi z A (→KFWn1, →WfWa). Analiza poprawek widocznych w A w końcowej części Preludium prowadzi jednak do wniosku, że może to być nieskorygowana wersja pierwotna, a zamierzoną nutą było tu b, jak jest w analogicznym t. 57. Chopin bowiem zmieniał w t. 49-66 wysokość środkowych nut triol w 12 miejscach, z czego 6 razy g na b w rozłożonym akordzie Es-dur. W tej sytuacji jest prawdopodobne, że pierwszy takt tego odcinka pozostał nieskorygowany przez nieuwagę (przeoczenie poprawki w jednym z kilku podobnych miejsc niejednokrotnie się Chopinowi zdarzało – patrz np. Preludium fis nr 8, t. 17).
Dlatego wersję Wn2 (→Wn3) z b można uważać za równorzędny wariant.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Adiustacje Wn, Pominięcie korekty analogicznego miejsca

notacja: Wysokość

Przejdź do tekstu nutowego

Oryginał w: Bibliothèque Nationale de France, Paryż