op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
op. 28 nr 7, Preludium A-dur
W A (→Wf,KF→Wn1) nie ma 
podwyższającego d2 na dis2. O przeoczeniu Chopina świadczy tutaj porównanie z analogicznym zwrotem w t. 3 oraz krzyżyki dopisane ołówkiem w trzech egzemplarzach lekcyjnych noszących ślady opracowywania Preludium z Chopinem – WfD (znak niemal na pewno pisany ręką Chopina), WfS i WfSz. W mniej oczywistych melodycznie kontekstach stwierdzenie, czy mamy do czynienia z przeoczeniem znaku, czy zamierzonym efektem, bywa czasem trudne, np. w Sonacie b op. 35, cz. I, t. 207, zwłaszcza że akordy zawierające interwał zmniejszonej tercji zdarzają się u Chopina, np. w Mazurku b op. 24 nr 4, t. 16, 40 i analog.
W omawianym miejscu dodali adiustatorzy Wn2 i Wa, a najprawdopodobniej także George Sand w swojej kopii (notacja KGS jest na dostępnej redakcji mUltimate Chopin fotokopii trudna do jednoznacznej interpretacji, najprawdopodobniej jednak są tam dwa częściowo zlewające się krzyżyki, co sugeruje późniejsze dopisanie górnego). Oba krzyżyki ma także KXI, co zdaje się potwierdzać niezależne od znanych źródeł pochodzenie tego rękopisu.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych, Adiustacje Wa, Dopiski WfD, Adiustacje Wn, Błędy A, Dopiski WfS, Dopiski WfSz, Błędy powtórzone Wn, Błędy powtórzone Wf
notacja: Wysokość
