A
Tekst główny
AI - Autograf okolicznościowy
A - Autograf
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa3 - Zmieniony nakład Wa1
porównaj
  t. 26

Bez znaku w AI

Akcent długi w A (→Wn1Wf)

 w Wn2

Akcent krótki w Wa

Znak w A niewątpliwie należy odczytywać jako akcent długi i taki właśnie kształt ma odpowiedni znak w Wn1 (→Wf). W Wa znak skrócono do postaci zwykłego, krótkiego akcentu, natomiast w Wn2 wydłużono aż do końca taktu. W AI nie ma znaku, tak jak w t. 2.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Akcenty długie, Adiustacje Wn, Niedokładności Wa

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego

.

Oryginał w: Biblioteka Narodowa, Warszawa