Zagadnienia : Niedokładności Wn
t. 9-10
|
Utwór: op. 28 nr 18, Preludium f-moll
..
A (→KF) ma wyraźne kliniki nad akordami pr.r. W układzie graficznym zastosowanym w rękopisach – dolne nuty akordów pr.r. na dolnej pięciolinii – znaki te odnoszą się z całą pewnością do obu rąk, toteż w tekście głównym dodajemy kliniki także pod oktawami l.r. Rozwiązanie to przyjęto już w Wf (→Wa), choć tylko w t. 10. Wf (→Wa) w t. 9, a Wn w obu taktach odtwarzają znak jako kropkę staccato (tylko w pr.r.). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Adiustacje Wf , Kliniki |
|||||||||||||||||||
t. 17
|
Utwór: op. 28 nr 18, Preludium f-moll
..
W tekście głównym odtwarzamy bardzo precyzyjne oznaczenia wykonawcze dla akordu na 2. mierze taktu w A: akcenty długie nad f4 i akordem l.r. oraz kropkę staccato pod f3. Oba znaki dla pr.r. zostały przeoczone zarówno w KF (→Wn), jak i w Wf1, co w pewnym stopniu jest usprawiedliwione, gdyż oba są mało widoczne. Akcent l.r. (krótki) umieszczono w Wf pod akordem, przez co oktawa pr.r. w ogóle nie jest akcentowana. W Wf2 starano się to naprawić, dodając pod nią akcent długi. Wprowadzenie akcentu pionowego w Wa to dowolność typowa dla tego wydawcy – por. poprzedni takt. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Błędy Wf , Niedokładności Wn , Umiejscowienie oznaczeń , Adiustacje Wf , Błędy KF |