|
2 akcenty długie i kropka staccato w A ! miniat: wycinek, ten akord, obie pięciolinie. |
|
|
Akcent długi w KF EZnieU |
|
|
Krótki akcent l.r. w Wf1 EZnieU1 tylko pod l.r. |
|
|
Krótki i długi akcent w Wf2 EZnieU1 |
|
|
Krótki akcent w Wn EZnieU2 |
|
|
Pionowy i długi akcent w Wa EZnieU1, ale w l.r. pionowy |
W tekście głównym odtwarzamy bardzo precyzyjne oznaczenia wykonawcze dla akordu na 2. mierze taktu w A: akcenty długie nad f4 i akordem l.r. oraz kropkę staccato pod f3. Oba znaki dla pr.r. zostały przeoczone zarówno w KF (→Wn), jak i w Wf1, co w pewnym stopniu jest usprawiedliwione, gdyż oba są mało widoczne. Akcent l.r. (krótki) umieszczono w Wf pod akordem, przez co oktawa pr.r. w ogóle nie jest akcentowana. W Wf2 starano się to naprawić, dodając pod nią akcent długi. Wprowadzenie akcentu pionowego w Wa to dowolność typowa dla tego wydawcy – por. poprzedni takt.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Akcenty długie, Adiustacje Wa, Błędy Wf, Niedokładności Wn, Umiejscowienie oznaczeń, Adiustacje Wf, Błędy KF
notacja: Artykulacja, akcenty, widełki
