|
|
!!! miniat: wycinek, t. 12 i 2 miary 13, obie pięciolinie. Tu bez kliszy |
|
|
Kasowniki w Wf (→Wa), Wn2 (→Wn3) i KGS 6 kaso C w obu rękach |
Wersja A (→KF→Wn1), w której te trzy takty oparte są na akordzie zmniejszonym cis-e-g, jest najprawdopodobniej efektem przeoczenia przez Chopina kasowników obniżających cis na c (w różnych oktawach). O prawidłowości wersji Wf (→Wa) świadczą przede wszystkim trzy egzemplarze lekcyjne z wyraźnymi śladami opracowywania utworu z Chopinem, w których akord C-dur jako podstawa harmoniczna tych taktów nie został zakwestionowany, a ponadto także KGS, pisana wszak przez osobę nie tylko bliską Chopinowi, ale będącą świadkiem procesu tworzenia cyklu Preludiów.
Kasowniki widoczne w KF to pochodzący z lat siedemdziesiątych XIX w. dopisek H. Scholtza. Zmiana wprowadzona w Wn2 mogła zostać zaczerpnięta z Wf lub być wynikiem trafnej analizy struktury harmonicznej utworu przez adiustatora.
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wn, Obce dodatki w rękopisach, Przeoczenia znaków aktualnej tonacji, Błędy A, Adiustacje Wf, Ostatni znak przykluczowy
notacja: Wysokość