Zagadnienia : Adiustacje Wn
t. 1-2
|
Utwór: op. 28 nr 6, Preludium h-moll
..
Zakres widełek w t. 1 jest w A trudny do ustalenia – górne ramię jest znacznie krótsze niż dolne. Zdaniem redakcji, zamierzony przez Chopina był zakres wyznaczony górnym ramieniem, napisanym jako pierwsze. Jest to zgodne z dynamiką wynikającą w naturalny sposób z kształtu linii melodycznej i tak też to odtworzył Fontana w KF (→Wn). Interpretację tę uwiarygadniają także zakresy widełek w analogicznych t. 3 i 9 (a także 23), w których zakres górnego ramienia pozostaje stały w przeciwieństwie do znacznej i raczej przypadkowej zmienności dolnego. Różnice długości znaku w t. 2 mają charakter niedokładności (w KF, bez wpływu na znaczenie) lub rutynowych adiustacji (w wydaniach). W KGS pominięto olbrzymią większość znaków dynamicznych – oprócz dwóch w t. 13-14. Zdaniem redakcji jest to niedopatrzenie kopistki. Podobne problemy i różnice występują w następnych, podobnych t. 3-5, 9-11 i 23-24. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wf , Zakresy widełek dynamicznych , Adiustacje Wn , Niedokładności A |
||||||||||||
t. 3-4
|
Utwór: op. 28 nr 6, Preludium h-moll
..
Tak jak w t. 1-2 uważamy górne ramię widełek w A za miarodajne. We wszystkich pozostałych źródłach (oprócz KGS, w którym znaki pominięto) wzięto pod uwagę zakres dolnego ramienia. W wydaniach oba znaki rozciągnięto lub przesunięto najprawdopodobniej według własnych, ogólnych założeń edytorskich. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wf , Zakresy widełek dynamicznych , Adiustacje Wn , Niedokładności A |
||||||||||||
t. 12-14
|
Utwór: op. 28 nr 6, Preludium h-moll
..
Wersja A (→KF→Wn1), w której te trzy takty oparte są na akordzie zmniejszonym cis-e-g, jest najprawdopodobniej efektem przeoczenia przez Chopina kasowników obniżających cis na c (w różnych oktawach). O prawidłowości wersji Wf (→Wa) świadczą przede wszystkim trzy egzemplarze lekcyjne z wyraźnymi śladami opracowywania utworu z Chopinem, w których akord C-dur jako podstawa harmoniczna tych taktów nie został zakwestionowany, a ponadto także KGS, pisana wszak przez osobę nie tylko bliską Chopinowi, ale będącą świadkiem procesu tworzenia cyklu Preludiów. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn , Obce dodatki w rękopisach , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy A , Adiustacje Wf , Ostatni znak przykluczowy |
||||||||||||
t. 15
|
Utwór: op. 28 nr 6, Preludium h-moll
..
W Wn1 podwyższający a1 na ais1 umieszczony jest błędnie na wysokości g1. Pomyłkę sprostowano w Wn2 (→Wn3). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn |