Zagadnienia : Adiustacje Wf
t. 5
|
Utwór: op. 28 nr 6, Preludium h-moll
..
Tak jak w zbliżonych sytuacjach w t. 1 i 3, uważamy górne ramię znaku w A za bardziej miarodajne. Fontana w KF uśrednił długość znaku, co jest jednym z możliwych rozwiązań. Znak w Wn, nieco krótszy niż w KF, uznajemy za zgodny z naszą interpretacją A. Rozciągnięty na cały takt znak Wf (niedokładnie odtworzony w Wa) to zapewne adiustacja. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Zakresy widełek dynamicznych , Niedokładności Wa , Adiustacje Wf |
||||||||||||||
t. 9-10
|
Utwór: op. 28 nr 6, Preludium h-moll
..
Tak jak w zbliżonych sytuacjach w t. 1, 3 i 5, uważamy górne ramię znaku w A za bardziej miarodajne, choć w tym przypadku różnica długości jest mało znacząca. Podobnie za nieisotne uznajemy niewielkie niedokładności pojawiające się w odtworzeniu widełek w KF i Wn. Znaki w Wf, a w jeszcze większym stopniu w Wa dopasowano do głównych miar taktów (rutynowa adiustacja, jak w analogicznych miejscach). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wf |
||||||||||||||
t. 12-14
|
Utwór: op. 28 nr 6, Preludium h-moll
..
Wersja A (→KF→Wn1), w której te trzy takty oparte są na akordzie zmniejszonym cis-e-g, jest najprawdopodobniej efektem przeoczenia przez Chopina kasowników obniżających cis na c (w różnych oktawach). O prawidłowości wersji Wf (→Wa) świadczą przede wszystkim trzy egzemplarze lekcyjne z wyraźnymi śladami opracowywania utworu z Chopinem, w których akord C-dur jako podstawa harmoniczna tych taktów nie został zakwestionowany, a ponadto także KGS, pisana wszak przez osobę nie tylko bliską Chopinowi, ale będącą świadkiem procesu tworzenia cyklu Preludiów. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn , Obce dodatki w rękopisach , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy A , Adiustacje Wf , Ostatni znak przykluczowy |
||||||||||||||
t. 23-24
|
Utwór: op. 28 nr 6, Preludium h-moll
..
Tak jak w zbliżonych sytuacjach w t. 1, 3 i 9, uważamy górne ramię znaku w A za bardziej miarodajne, choć w tym przypadku różnica długości jest mało znacząca. Podobnie za nieisotne uznajemy niewielkie niedokładności pojawiające się w odtworzeniu widełek w KF i Wn. Znaki w Wf (→Wa) dopasowano dowolnie do głównych miar taktów. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn , Zakresy widełek dynamicznych , Adiustacje Wf |