Zagadnienia : Adiustacje Fontany

t. 51-54

Utwór: op. 28 nr 17, Preludium As-dur

..

W t. 51 i 53-54 A i wszystkie pozostałe źródła zawierają różne niedokładności w notacji znaków chromatycznych – przeoczenia, ale i niekonieczne powtórzenia znaków. Najwięcej jest ich w KFI – brakuje 6 kasowników, a Wa jest jedynym źródłem, w którym są wszystkie niezbędne znaki (i 4 niepotrzebne kasowniki).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Znaki ostrzegawcze , Adiustacje Fontany

t. 65

Utwór: op. 28 nr 17, Preludium As-dur

 w KFI, KF (→Wn) i AM

! miniat: wycinek nieduży, tylko dolna 5-linia,        TGTU

Bez oznaczenia w A (→WfWa)

..

Brak  w A (→WfWa) to z pewnością niedopatrzenie Chopina, który dopisując te znaki na ostatniej stronie Preludium, mógł łatwo pominąć ten takt, zapisany jako jedyny jeszcze na poprzedniej stronie A (patrz wyżej, uwaga o łuku). Niezmiennego zamiaru akcentowania także tego dźwięku dowodzą znaki zarówno w KFI, jak i AM, oraz świadectwo uczennicy Chopina, pani Dubois, przekazane przez Ignacego Jana Paderewskiego*:

"Pamiętam, że raz, gdy grałem 17. Preludium Chopina, pani Dubois powiedziała, że w końcowym jego odcinku 
Chopin miał zwyczaj grać nutę basową [As1] z dużą siłą (mimo że wszystko pozostałe grał diminuendo). 
Ową nutę uderzał zawsze w ten sam sposób i z jednakową siłą ze względu na znaczenie, jakie jej nadawał. Akcentował ją i wyodrębniał, ponieważ pomysł tego Preludium opiera się na dźwięku starego zamkowego zegara, wybijającego jedenastą godzinę. [...] Chopin nalegał zawsze na to, aby nuta basowa była uderzana z tą samą siłą – bez diminuendo, ponieważ zegar nie może dzwonić diminuendo."

Fontana, który znał Preludium jeszcze z wcześniejszej wersji, również najwidoczniej zapamiętał ten efekt, gdyż dodał  w KF (→Wn).


* I. J. Paderewski, Mary Lawton, The Paderewski Memoirs, Londyn 1939, s. 154.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy A , Adiustacje Fontany