sempre più animato - - - do t. 41 w A ! miniat: nic. EZTU całość (do końca t. 41) |
||
sempre più animato - - - do t. 40 w KF EZTU do końca t. 40 |
||
sempre più animato - - do t. 38 w Wf (→Wa) EZTU do końca t. 38 |
||
sempre - più - animato w t. 34-36 w Wn EZnieU |
Określenie sempre più animato zajmuje w A (→KF→Wn) ponad 2 takty (t. 35 zapisany jest skrótowo), w Wf (→Wa) – półtora. Ma to znaczenie tylko w przypadku Wn, w którym pominięto kreseczki wyznaczające zakres obowiązywania tej wskazówki, i tylko w wersji tego wydania odtwarzamy to w naszej transkrypcji. W A i źródłach opartych na nim kreseczki doprowadzono do końca następnej linijki, co wypada w A w t. 41, ale w KF w t. 40, a w Wf jeszcze wcześniej, w t. 38. Skrócenie zasięgu jest więc oczywistą pomyłką, zarówno kopisty, jak i sztycharza Wf, toteż w tekście głównym odtwarzamy notację A. Zdaniem redakcji, niewykluczone jednak, że podobną pomyłkę popełnił także sam Chopin, gdyż ostatnią kreseczkę wpisał już za kreską taktową kończącą t. 41, a wykonanie t. 42-45 sempre più animato wydaje się zgodne z kulminacyjnym charakterem zakończenia Preludium.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Informacje źródłowe i stylistyczne
zagadnienia: Błędy Wf, Błędy Wn, Niedokładności KF
notacja: Określenia słowne