|
|
Łuk do Dis-dis w A, odczyt dosłowny ! miniat: wycinek od połowy t. 57 do połowy 59, tylko dolna 5-linia (w A ma być widać numery taktów, 14 i 15). |
|
|
Łuk do t. 59 w A (interpretacja kontekstowa→Wf→Wa) EZTU prawy koniec |
|
|
EZnieU1 prawy |
Łuk wpisany w A pod t. 48-58 dochodzi mniej więcej do połowy tego ostatniego (takty te są tylko zamarkowane i nie zawierają nut). Po uwzględnieniu zawartości tego taktu otrzymujemy łuk do oktawy Dis-dis. Można wszakże wątpić, czy rzeczywiście taka była intencja Chopina. Niewykluczone bowiem, że kompozytor nie skonfrontował łuku z faktycznym tekstem partii l.r., a jedynie powtórzył znak z jednorodnej partii pr.r. Dlatego w tekście głównym proponujemy odpowiadający zapisowi analogicznych t. 41-43 łuk do t. 59. Odczytany dosłownie łuk A można uważać za wariant, natomiast jeszcze krótszy łuk KF (→Wn) jest powtórzeniem błędnego, niekompletnego łuku tych źródeł w analogicznych t. 41-43.
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Niedokładne łuki A, Adiustacje Wf
notacja: Łuki