|
|
Koniec łuku w A, odczyt dosłowny ! miniat: wycinek, te takty, tylko górna 5-linia. |
|
|
Łuk do końca t. 58 w Wf EZnieU1 |
|
|
Łuk do t. 59 w KF (możliwa interpretacja→Wn) EZnieU2 |
|
|
Łuk do końca t. 59 w Wa EZTU |
Łuk w A kończy się w t. 58, niedaleko początku taktu – trudno to dokładnie określić, bo jest to jeden z taktów zapisanych skrótowo, bez nut. Przyjmujemy, że dochodzi on do 1. akordu tego taktu. Jednak zarówno w KF, jak i w Wf zakończenie tego łuku zinterpretowano inaczej – w Wf doprowadzono go do końca taktu, a w KF jeszcze dalej (takt zamyka tam linijkę tekstu, a łuk sięga poza pięciolinię), co w Wn odtworzono jako łuk do 1. akordu t. 59. Biorąc pod uwagę, że zakończenie tego łuku jest w A najprawdopodobniej niedokładne – patrz poniżej, uwaga do łuku l.r. – obie te wersje można uważać za możliwe interpretacje zapisu A. W tekście głównym proponujemy jeszcze inne rozwiązanie, oparte na następujących, dodatkowych założeniach:
- w analogicznych t. 42-43 łuk, który kończył się na ostatnim akordzie frazy (na początku t. 43, co odpowiada t. 59) został przez Chopina przedłużony do końca taktu i dalej;
- w t. 60 wyraźnie zaczyna się nowy łuk, co ogranicza zasięg poprzedniego łuku.
Wersję tę wprowadzono również w Wa.
Porównaj to miejsce w źródłach»
kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Niedokładności Wf, Niedokładne łuki A
notacja: Łuki