A
Tekst główny
KFI - Kopia Fontany wcześniejszej wersji
A - Autograf
KF - Kopia Fontany
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewicz
WfS - Egzemplarz Stirling
WfSz - Egzemplarz Szczerbatow
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Zrewidowany nakład Wn1
Wn3 - Poprawiony nakład Wn2
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa1a - Poprawiony nakład Wa1
Wa2 - Zadiustowany nakład Wa1a
porównaj
  t. 4-14

2 łuki w KFI

!!!   miniat: wycinek, ten motyw t. 4-6, tylko górna 5-linia.               EZnieU (zrobione 4-6, dorobić 13-15)

1 łuk w A (→KFWn, →WfWa)

TGTU

W KFI łukowanie motywu w t. 4-6 i 13-15 ukazuje jego mikrostrukturę jako połączenia dwóch motywów o rodowodzie ornamentalnym:

  • pierwszy, będący echem słyszanego takt wcześniej, ma charakter nuty poprzedzonej przednutką krótką,
  • drugi to nuta poprzedzona przednutką długą, appoggiaturą.

Całą frazę można by w uproszczeniu zapisać tak (dwukrotnie mniejsze wartości rytmiczne):.
W wersji ostatecznej Chopin uprościł łukowanie zgodnie z naturalnym biegiem muzyki. Patrz też t. 28-32.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

notacja: Łuki

Przejdź do tekstu nutowego

Oryginał w: Biblioteka Narodowa, Warszawa