mUltimate Chopin

op. 28 nr 14, Preludium es-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Artykulacja, akcenty, widełki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Artykulacja, akcenty, widełki

t. 1-2

Utwór: op. 28 nr 14, Preludium es-moll

Niesymetryczne     w t. 1 w A, odczyt dosłowny

Niesymetryczne     w t. 1-2 w A, interpretacja kontekstowa

Symetryczne   w t. 1 w KF (odczyt dosłowny→Wn)

miniat Wn 2 takty.                          EZnieU w t. 1

Symetryczne   w t. 1-2 w KF (interpretacja kontekstowa) i Wf (→Wa)

miniat Wf 2 takty.                          EZnieU w obu taktach
..

Widełki   nie są w A równej długości, co odtwarzamy w tekście głównym. Zarówno Fontana w KF (→Wn), jak i sztycharz Wf (→Wa) uznali to za niedokładność i podali symetryczne, półtaktowe znaki. Ponadto problematyczna jest kwestia uwzględnienia tych znaków w t. 2, zapisanym skrótowo za pomocą znaków •/• oznaczających powtórzenie t. 1. Zdaniem redakcji, trafnym rozwiązaniem jest powtórzenie tych znaków, jak to zrobiono w Wf (→Wa), gdyż stanowią one integralną część kształtu brzmieniowego tej figuracji.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Niedokładności KF

t. 8

Utwór: op. 28 nr 14, Preludium es-moll

  w A (→KF→Wn)

! miniat: wycinek (tu KF), ten takt obie pięciolinie.        TGTU

  w Wf (→Wa)

jak w poprzednim takcie
..

W A kierunek 2. widełek dynamicznych jest niejasny – znak można opisać jako  z dodatkowym, krótszym ramieniem, które tworzy kąt właściwy znakom . Zdaniem redakcji, długość tego dodatkowego ramienia wskazuje na jego przypadkowy charakter, a znak należy interpretować jako diminuendo. Tak też odczytał to Fontana w KF (→Wn). Widełki  w Wf być może są nie tyle konsekwencją opisanej niejasności, ile efektem pomyłki lub adiustacji, na co wskazuje występujące w tym wydaniu podobieństwo zakresu znaków w tym i sąsiednich taktach.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Niedokładności A

t. 16-19

Utwór: op. 28 nr 14, Preludium es-moll

2 znaki w t. 16-19 w A

! miniat: 2. połowa 16 (z całym znakiem) + t. 17, wycinek (tu kombinowany).             TGTU

2 znaki w t. 16-17 w KF (→Wn)

EZnieU

1 znak w t. 16-19 w Wf (→Wa)

EZnieU1
..

T. 16 zamyka w A linijkę tekstu, a widełki  kończą się dość wyraźnie za kreską taktową. Być może to spowodowało połączenie go ze znakiem w t. 17-19 w jedno długie . Zdaniem redakcji, interpretacja taka jest nieuzasadniona, gdyż w dwóch poprzednich linijkach widełki również są w A przeciągnięte poza kreskę taktową, co niemal na pewno jest tylko niedokładnością (por. też niedokładne, zachodzące na siebie znaki w t. 5-6 i 9). W tekście głównym zachowujemy więc rozdzielone znaki, zwłaszcza że drugi z nich zaczyna się dopiero od 2. miary t. 17. Notacji A nie odtworzył poprawnie także Fontana, który znak w t. 17 rozpoczął już na początku taktu, ale nie wpisał jego dokończenia w t. 18-19.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Zakresy widełek dynamicznych , Adiustacje Wf , Błędy KF , Niedokładności KF

t. 19

Utwór: op. 28 nr 14, Preludium es-moll

Kropka staccato w A

! miniat: wycinek 1. miara, od nuty l.r. do kropki.          TGTU

Bez znaku w KF (→Wn) i Wf (→Wa)
..

Zupełnie wyraźną kropkę staccato w A, pominięto zarówno w KF (→Wn), jak i Wf (→Wa) być może ze względu na umieszczenie jej dość wysoko nad nutą, na dolnej linii pięciolinii powyżej.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Błędy KF