mUltimate Chopin

op. 28 nr 14, Preludium es-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 3

Utwór: op. 28 nr 14, Preludium es-moll

..

Jako ostatnią ósemkę pr.r. Wn ma błędnie es1 – sztycharz prawdopodobnie uogólnił wzorzec z poprzednich taktów, w których skrajne nuty 2. i 4. trioli leżą na tej samej wysokości.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn

t. 4

Utwór: op. 28 nr 14, Preludium es-moll

..

Czwarta ósemka l.r. jest w A zapisana nieco za nisko, tak iż w Wf (→Wa1) odtworzono ją jako des (pomimo wyraźnego es1 w pr.r.). Błąd poprawiono w Wa2.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Niedokładna wysokość nut A , Błędy powtórzone Wa

t. 5

Utwór: op. 28 nr 14, Preludium es-moll

ces-ces1 w A, odczyt dosłowny (→Wf,KF→Wn1)

! miniat: wycinek ten takt, obie pięciolinie, może być bez wideł.                 Tu bez kliszy 

c-c1 w Wa, Wn2 (→Wn3) i WfS

TGTU = 2 kaso
..

Brak kasowników podwyższających ces-ces1 na c-c1 to niemal na pewno pomyłka Chopina. Wskazują na to kasowniki dopisane przez Chopina w WfS, a także  ostrzegawczy wpisany w A przed ces1 w następnym takcie (ostatecznie skreślony), sugerujący, że Chopin miał tam poczucie obowiązywania c*. Kasowniki dodano w Wa i Wn2 (→Wn3).

* Do wnioskowania na podstawie znaku ostrzegawczego należy jednak podchodzić ostrożnie – w t. 12 również są widoczne w A skreślone bemole przed ces-ces1, mimo że brzmienie tych nut jest tam utrwalone już od początku t. 10 (Chopin nie zawsze był pewien, które znaki znajdują się w oznaczeniu przykluczowym).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Skreślenia A , Dopiski WfS , Ostatni znak przykluczowy

t. 6

Utwór: op. 28 nr 14, Preludium es-moll

Bez znaków (ces-ces1) w A (→Wf,KF→Wn1)

Kasowniki (c-c1) w Wa

Bemole (ces-ces1) w Wn2 (→Wn3)
..

Przed przedostatnią ósemką pr.r. Chopin wpisał w A ostrzegawczy , który następnie – po sprawdzeniu, że nie jest on tu konieczny – skreślił. Dowodzi to, że zamierzonym brzmieniem było w tym miejscu ces-ces1. Wersja Wa jest zatem dowolna – adiustator powtórzył tu swoją ingerencję z poprzedniego taktu, w którym dodał (tam słusznie) kasowniki podwyższające ces-ces1 na c-c1. W tekście głównym dodajemy tu ostrzegawcze bemole; podobnie zrobiono już w Wn2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wa , Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze , Skreślenia A

t. 8

Utwór: op. 28 nr 14, Preludium es-moll

  w A (→KF→Wn)

! miniat: wycinek (tu KF), ten takt obie pięciolinie.        TGTU

  w Wf (→Wa)

jak w poprzednim takcie
..

W A kierunek 2. widełek dynamicznych jest niejasny – znak można opisać jako  z dodatkowym, krótszym ramieniem, które tworzy kąt właściwy znakom . Zdaniem redakcji, długość tego dodatkowego ramienia wskazuje na jego przypadkowy charakter, a znak należy interpretować jako diminuendo. Tak też odczytał to Fontana w KF (→Wn). Widełki  w Wf być może są nie tyle konsekwencją opisanej niejasności, ile efektem pomyłki lub adiustacji, na co wskazuje występujące w tym wydaniu podobieństwo zakresu znaków w tym i sąsiednich taktach.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Niedokładności A