|
|
Wersja AI !!! miniat: wycinek, 2 i 3 miara 171 + cały 172, tylko górna 5-linia EZTU, ale 171 ais1 zamiast b1 na 2 i kaso a1 na 3 oraz bez ligi a1. Ponadto 172 akord na 2 (w obu rękach) na swoim miejscu (TGTU) |
|
|
EZnieU + 172 akord na 2 (w obu rękach) na swoim miejscu (TGTU) |
|
|
To samo z EZnieU + 172 akord na 2 (w obu rękach) przesunięty o 12-16 w prawo, żeby się zmieścił kaso a2 przed półnutą (nie ruszać # his1) |
|
|
EZTU + 172 akord na 2 (w obu rękach) na swoim miejscu (TGTU) |
a2 w Ustalenie, czy i którą wersję Chopin uważał za ostateczną jest bez dostępu do [An] niemożliwe. Zasadnicza zgodność AI i Wn sugeruje, że ta wersja powstała jako pierwsza, jednak nawet gdyby rzeczywiście tak było, nie oznacza to, że alternatywny pomysł – wersja Af – stanowił już ostatnie słowo. Nie brak bowiem udokumentowanych źródłowo przykładów powrotów do wersji pierwotnych, co tak przejmująco opisała George Sand. Mając zatem do wyboru dwie równorzędne wersje autentyczne, w tekście głównym podajemy tekst Wn, jako źródła podstawowego przyjętego dla całego op. 50.
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany
zagadnienia: Wahania Chopina, Zmiany akompaniamentu, Korekty enharmonii
notacja: Wysokość