Strona: 
Źródło tekstu: 
s. 2, t. 27-58
s. 1, t. 1-26
s. 2, t. 27-58
s. 3, t. 59-98
s. 4, t. 99-132
s. 5, t. 133-162
s. 6, t. 163-192
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Tekst główny
AI - Autograf roboczy
Af - Autograf czystopis
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wybierz uwagi: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Różnice
Bez różnic
AI - Autograf roboczy
Af - Autograf czystopis
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Prezentacja
Filtrowanie 
Kopiuj link PDF Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie


  t. 45-58

 pod lub po 3. ćwierćnucie w Af, interpretacja kontekstowa

 po 3. ćwierćnucie w Wf (→Wa)

wszystkie gwiazdki po = EZnieU1

 pod 3. ćwierćnutą w Wn

EZTU

W AI nie ma oznaczeń pedalizacji w całym tym fragmencie (aż do t. 91), co nie niesie żadnych informacji o samej pedalizacji – Chopin po prostu jej nie oznaczył w niewykończonym rękopisie – i czego w związku z tym nie traktujemy na równi z innymi wariantami.
Znaki  umieszczone są w Af przed, pod lub po 3. ćwierćnucie taktu, ale ich umiejscowienie nie jest jednoznacznie powiązane z treścią harmoniczną akordów, np. znaki po 3. ćwierćnucie widzimy zarówno w t. 48, 54 i 56, w których nie ma zmiany akordu, jak i w t. 55, w którym na 3. mierze akord zmienia się na E-dur. Wf i Wa nie noszą śladów ingerencji w tym zakresie – odtworzono w nich niedokładnie, z tendencją do opóźniania momentu zdjęcia pedału, zapis Af. W tekście głównym odtwarzamy konsekwentną pisownię Wn, w którym umiejscowienie znaków  zostało ujednolicone w sposób dający dobry rezultat brzmieniowy zarówno w taktach ze zmianą akordu, jak i bez.
T. 46-47 omawiamy osobno.

Porównaj to miejsce w źródłach»

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Niedokładności Wf, Niedokładności Wa, Niedokładności A

notacja: Pedalizacja

Brakujące oznaczenia na źródłach: Af, AI, Wf1, WfD, Wn1, Wn2, Wa1