Wn1
Tekst główny
AI - Autograf roboczy
Af - Autograf czystopis
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
porównaj
  t. 158

W obu autografach nie ma  przywracającego e na 3. mierze taktu, co jest oczywistym przeoczeniem. Znak dodano w Wf (→Wa), co mogło być dziełem adiustatora. Ma go również Wn, a ułożenie znaków przed tym dwudźwiękiem w Wn1 również wskazuje na dodanie znaku w druku (por. prawidłowy układ w Wn2).

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji, Adiustacje Wn, Błędy A, Adiustacje Wf

notacja: Wysokość

Przejdź do tekstu nutowego

Oryginał w: Zbiory prywatne (kolekcja Jana Ekiera), Warszawa