Wn1
Tekst główny
AI - Autograf roboczy
Af - Autograf czystopis
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
porównaj
  t. 109

Akcent długi w Af, interpretacja kontekstowa

!!!   miniat: ta co 17.                       TGTU

 w Wf (→Wa)

widły jak w t 17

Przesunięty krótki akcent w Wn1

EZnieU1

Krótki akcent w Wn2

zwyczajnie położony

Akcent w Af jest w tym takcie dość krótki, tak iż o uznaniu go za akcent długi decyduje jego kształt i kontekst. Obecność w Wf (→Wa) znacznie dłuższego znaku – takiego jak w analogicznym t. 17 – wskazuje na prawdopodobną ingerencję adiustatora, a być może nawet Chopina. Zmiana na polecenie Chopina potwierdzałaby kwalifikację znaku jako akcentu długiego. Znak w Wn1 umieszczono niedokładnie, tak iż nie jest całkiem pewne, której miary taktu dotyczy.

Porównaj to miejsce w źródłach »

Patrz t. 17

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie, Niedokładności Wf, Autentyczne korekty Wf

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego

Oryginał w: Zbiory prywatne (kolekcja Jana Ekiera), Warszawa