Wn1
Tekst główny
AI - Autograf roboczy
Af - Autograf czystopis
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
porównaj
  t. 18-22

Krótkie akcenty w AI (odczyt dosłowny), Wf (→Wa) i Wn

!!!   miniat: nic.             EZTU

Akcenty długie, możliwa interpretacja AI i Af

EZnieU = akcent długi w t. 18 i 22

Z notacji autografów nie wynika jasno, jakie akcenty Chopin miał na myśli w t. 18 i 22. Zdaniem redakcji, mimo podobieństwa – zwłaszcza w Af – do akcentów długich, znaki należy interpretować raczej jako krótkie ze względu na analogię rytmiczną z t. 20 i 24, w których występują niewątpliwie krótkie akcenty.

W t. 22 w Af widać skreślony krótki akcent nad akordem na 3. mierze taktu. Oba akcenty w AI również umieszczone są nad akordami, co w tym kontekście nie wpływa zdaniem redakcji na wykonanie.

Porównaj to miejsce w źródłach »

Patrz t. 17

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Akcenty długie, Niedokładności Wf, Poprawki A, Skreślenia A

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego

Oryginał w: Zbiory prywatne (kolekcja Jana Ekiera), Warszawa