Wf1
Tekst główny
AI - Autograf roboczy
Af - Autograf czystopis
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
porównaj
  t. 39-42

Łuk w t. 39-41 w AI

!!!   miniat: wycinek te takty, tylko dolna 5-linia.              EZnieU1

Łuk w t. 40-41 w Af

EZTU

Bez łuku w Wf (→Wa)

wycinek "sklejony" z dwóch części (poza systemem)

Łuk w t. 39-42 w Wn

miniatura klejona.                         Tu EZnieU2

Alternatywna propozycja redakcji

EZnieU

Łukowanie tych taktów (i analogicznych t. 131-133) jest problematyczne ze względu na wyraźną sprzeczność pomiędzy fragmentarycznym zapisem Af a wcześniejszą, w zasadzie kompletną wersją AI i Wn. Nie jest też oczywiste, jak w tym kontekście rozumieć korygowany zapewne przez Chopina łuk l.r. w Wf w t. 132-133. Redakcja wzięła pod uwagę następujące spostrzeżenia:

  • AI i Wn mają tu niemal identyczne łuki, po jednym nad partią każdej z rąk. Łukowanie to, czytelne i kompletne, nie uwidacznia jednak ruchu poszczególnych głosów w tej polifonizującej fakturze. W szczególności domyślne pozostają przejścia jednego z głosów z jednej pięciolinii do drugiej w t. 38-39 i 40-41. 
  • Łukowanie Af w dokładniej zanotowanych t. 131-133 wskazuje oba wspomniane wyżej, nieoczywiste graficznie miejsca, w których zapis głosu tenorowego przechodzi na drugą pięciolinię. Głos ten pozbawiony jest tu natomiast ciągłego łuku, który Chopin zarezerwował do oznaczenia ważnego motywu tematycznego w głosie altowym.
  • Łuk wprowadzony w korekcie Wf w t. 132-133 zdaje się zbliżać do pierwotnej koncepcji. Jednak wersja Wa, w której niemal na pewno zachował się łuk powtórzony za odbitką korektorską Wf, pokazuje, że Chopin nie zmienił wtedy łuku Af, lecz jego niewątpliwie błędne odtworzenie przez sztycharza Wf. Była to więc doraźna korekta błędu, na podstawie której trudno wnioskować o ostatecznej intencji kompozytora.

Tak jak w całym poprzedzającym fragmencie (od t. 33), w tekście głównym podajemy łuki Af, przy czym w t. 39-41 dodajemy łuk głosu altowego wpisany w t. 131-133. Jako wersję alternatywną proponujemy łuk zespalający te elementy wszystkich wersji źródłowych, których autentyczność nie budzi wątpliwości i które dają się połączyć w sensowną całość.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Błędy Wf

notacja: Łuki

Przejdź do tekstu nutowego

.