Wf
Tekst główny
AI - Autograf roboczy
Af - Autograf czystopis
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
porównaj
  t. 37-39

Łuk w AI

!!!   miniat: wycinek te takty, tylko górna 5-linia.                EZnieU = łuk od ósemek górą

2 łuki w Af

EZTU = gięty pomiędzy pięcioliniami z końcówką 39 + górą w t. 38

Łuk w Wf (→Wa) i Wn

Łuk AI obejmuje górną pięciolinię bez wyróżniania poszczególnych głosów. Łukowanie Af podkreśla polifonizującą fakturę, jednak w następnych taktach (w nowej linii tekstu) Chopin nie kontynuuje już łukowania wewnętrznych głosów. Było to przypuszczalnie jedną z przyczyn pominięcia dolnego łuku w Wf (→Wa) – sztycharz mógł nie wiedzieć, dokąd i którędy ma go poprowadzić. Być może podobnie wyglądała relacja [An] i Wn, gdyż rozpoczęcie górnego łuku dopiero w t. 38 sugeruje, że w t. 37 rozpoczynał się w [An] inny łuk (patrz też t. 129-131).
W tekście głównym podajemy łuki Af, przy czym dolny interpretujemy jako dochodzący do półnuty e1 w t. 39 na podstawie łuku Af w analogicznych t. 129-131.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Błędy Wf

notacja: Łuki

Przejdź do tekstu nutowego

.