Wersja Wa, z łukiem tylko w t. 103, odpowiada zapewne notacji egzemplarza korektowego Wf, w którym sztycharz pominął łuki nad niewypisanym w A1 fragmentem (t. 84-102). Występujący w gotowym Wf ciągły łuk nad całą tą częścią jest zaś rezulatem korekty, najprawdopodobniej Chopinowskiej. W tekście głównym podajemy dwa łuki – w t. 84-87 i 87-103 – występujące zgodnie w A1 (prawidłowo odczytanym) i Wn, gdyż wersja Wf, mimo że najpóźniejsza, nie była zmianą przemyślanego frazowania A1 i [A2], lecz doraźną poprawką poważnego błędu.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Błędy Wf, Autentyczne korekty Wf
notacja: Łuki
