|
2 akcenty długie w A1 !!! miniat: wycinek, półnuta 36 + cały 37, tylko górna 5-linia. TGTU |
|
|
Bez znaków w Wn |
|
|
Krótki i długi akcent w Wf |
|
|
Krótki akcent w t. 36 w Wa |
W A1 partia pr.r. w obu taktach została przez Chopina skreślona i wpisana ponownie na pięciolinii powyżej. Jedyny element skreślonego zapisu, który udało się redakcji rozszyfrować, stanowi pojedyncza przednutka d2 na początku t. 37, która występowała tam pierwotnie zapewne zamiast podwójnej przednutki wersji ostatecznej. Chopin próbował wpisać podwójną przednutkę jeszcze na tej samej pięciolinii, ale ostatecznie skreślił całość i dopisał na czysto ostateczną redakcję. Akcentów nie było w pierwotnym zapisie, Chopin dopisał je więc przy okazji opisanej poprawki, co mogło mieć miejsce już po ukończeniu [A2], a może i po wysłaniu go do Wiednia.
Przy pisaniu akcentu w t. 37 zabrakło atramentu w piórze, tak iż znak jest słabo widoczny. Ponieważ nie ma go w Wa, najprawdopodobniej został początkowo pominięty w Wf i dodany w ostatniej fazie korekt. Tłumaczy to też nieznaczną różnicę długości między oboma znakami w Wf – znak w t. 37 jest dłuższy – potwierdzając tym samym ten rodzaj akcentu jako zamierzony przez Chopina.
Mimo iż powyższe rekonstrukcje procesu kształtowania notacji tego miejsca są w jakimś stopniu hipotetyczne, zdaniem redakcji nie ulega wątpliwości, że brak akcentów w Wn to wynik nieskoordynowania poprawek w A1 i [A2] oraz korektach Wf i Wn. Akcenty A1, należące prawdopodobnie do najpóźniejszych uzupełnień zapisu Mazurka, wprowadzamy zatem wprost do tekstu głównego.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne
zagadnienia: Akcenty długie, Poprawki A, Niedokładności Wa, Skreślenia A, Autentyczne korekty Wf
notacja: Artykulacja, akcenty, widełki