![](/build/images/logo_left.png)
![](/build/images/en-button.f0fc0795.png)
![](/build/images/pomoc-button.d3d09842.png)
![](/build/images/x_button.png)
|
![]() |
Akcenty długie w A !!! miniat: wycinek t. 495, tylko dolna 5-linia. TGTU = 2 długie 495 i 503. |
|
![]() |
|
|
![]() |
Krótkie akcenty w Wf (→Wa) i Wn2 (→Wn3) zamiast długich |
Gdy w basie występuje septyma akordu dominantowego, Chopin opatruje ją w A akcentem długim (t. 495 i 503). Znaki zostały pominięte przez Fontanę w KF (→Wn1), natomiast w Wf (→Wa) odtworzono je jako krótkie. Krótkie akcenty dodano w Wn2 (→Wn3), słusznie podejrzewając niedokładność pisowni KF i Wn1. Szczególną rolę tych właśnie nut podkreśla także łuk łączący każdą z nich z podstawą basową w następnym takcie.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Akcenty długie, Niedokładności Wf, Adiustacje Wn, Błędy KF
notacja: Artykulacja, akcenty, widełki