Wa2
Tekst główny
A - Autograf
KF - Kopia Fontany
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
WfS - Egzemplarz Stirling
WfSf - Egzemplarz Schiffmacher
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Poprawiony nakład Wn2
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zrewidowany nakład Wa1
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
porównaj
  t. 9-41

Bez znaków w A (→Wf,KFWn)

!!!   miniat: zestaw dwóch fragmentów z Corela: akord w t. 9 i 41, z przerwą i numerami taktów (tylko dolna 5-linia).                       Tu pusta klisza 

Kropka staccato w t. 41 w Wa

ta co w war_33

4 kliniki proponowane przez redakcję

nowe TGTU = kliniki zamiast kropek (l.r.)

4 kropki, alternatywna propozycja redakcji

W t. 9, 17, 33 i 41 oraz przy dalszych powtórzeniach tego tematu osobne znaki staccato dla akordów l.r. występują jedynie w Wa w t. 41 (kropka), w Wa3 w t. 141 (kropka) i w Wf (→Wa) w t. 165 (klinik). Tylko ten ostatni znak mógłby pochodzić od Chopina, nie jest to jednak pewne i w żadnym wypadku nie daje tytułu do uzupełniania znaków we wszystkich 12 miejscach. Mimo to w tekście głównym takie właśnie uzupełnienie proponujemy – powtarzamy kliniki lub kropki za partią pr.r. Celem jest uniknięcie wątpliwości, które mogłyby powstać ze względu na zapis na oddzielnych pięcioliniach, mogący stwarzać wrażenie niezależności partii obu rąk. Jest to rozwiązanie odmienne od przyjętego dla łuków, co wynika z bogatszego znaczenia łuków – o ile ich sens strukturalny (wyodrębnienie motywu) dotyczy obu rąk, o tyle sugerowana przez nie artykulacja legato może mieć zastosowanie tylko do realizującej linię melodyczną partii pr.r.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego

Oryginał w: National Library of Scotland, Edynburg