mUltimate Chopin

op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Strona: 
Źródło tekstu: 
s. 21, t. 496-520
s. 1, t. 1-32
s. 2, t. 33-58
s. 3, t. 59-89
s. 4, t. 90-122
s. 5, t. 123-144
s. 6, t. 145-162
s. 7, t. 163-193
s. 8, t. 194-221
s. 9, t. 222-239
s. 10, t. 240-260
s. 11, t. 261-279
s. 12, t. 280-315
s. 13, t. 316-342
s. 14, t. 343-360
s. 15, t. 361-375
s. 16, t. 376-391
s. 17, t. 392-409
s. 18, t. 410-449
s. 19, t. 450-475
s. 20, t. 476-495
s. 21, t. 496-520
Tekst główny
Tekst główny
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
WfFo - Egzemplarz Forest
WfH - Egzemplarz Hartmann
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Poprawiony nakład Wn1
Wn2a - Zmieniony nakład Wn2
Wn3 - Drugie wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wa3 - Zmieniony nakład Wa2
Wybierz uwagi: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Różnice
Bez różnic
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
WfFo - Egzemplarz Forest
WfH - Egzemplarz Hartmann
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Poprawiony nakład Wn1
Wn2a - Zmieniony nakład Wn2
Wn3 - Drugie wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wa3 - Zmieniony nakład Wa2
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść
Prezentacja
Filtrowanie 
Kopiuj link PDF Tekst główny

  t. 508

Akcenty długie w Wf (→Wa)

!!!   miniat: ta co w następnym takcie.               Tu 3 akcenty długie = EZnieU

3  w Wn1 (→Wn2)

EZnieU1

3 krótkie akcenty w Wn3

EZTU

Trzy znaki mają w większości wydań postać akcentów długich lub krótkich diminuend. Rozróżnienie ich w tym kontekście jest zresztą niełatwe i przyjęta przez nas kwalifikacja nie może być uważana za definitywną. W tekście głównym przychylamy się do interpretacji zastosowanej w Wn3, uważając notację analogicznego t. 504 za dokładniejszą.

Patrz t. 505-508

Porównaj to miejsce w źródłach»

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne

zagadnienia: Akcenty długie, Adiustacje Wn

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Brakujące oznaczenia na źródłach: Wf1, WfD, WfH, WfJ, WfS, Wn1, Wn2, Wn3, Wa1, Wa2, Wa3, Wn2a, WfFo
Uzupełnij ➔