|
|
!!! miniat: ten takt, obie pięciolinie. Tu pr.r. TGTU (3 łuki = drugi 204 i oba 205) + l.r. pierwszy łuk dłuższy (EZnieU = 3 łuki l.r.) |
|
|
Łuki Wa TGTU obie ręce (6 łuków) |
|
|
Łuki Wn3 l.r. EZnieU1 (3 łuki) + pr.r. tak samo (3 łuki w takim układzie jak l.r.) |
W 1. połowie taktu Wf (→Wn1→Wn2) ma inny łuk w pr.r., a inny w l.r. W tekście głównym ujednolicamy je, zmieniając łuk l.r. według łuku pr.r.; podobną zmianę wprowadzono w Wa. W Wn3 łuki zmieniono w partiach obu rąk, upodabniając łukowanie tego taktu do analogicznego t. 449. Rozwiązanie to, w zasadzie całkowicie dowolne, zdaniem redakcji można uważać za uzasadnioną próbę rekonstrukcji zamysłu Chopina przy założeniu jego niedokładnego odtworzenia przez Wf (jest zresztą całkiem możliwe, że już łuki [A] były pisane pospiesznie i niestarannie).
Porównaj to miejsce w źródłach»
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne
zagadnienia: Adiustacje Wa, Niedokładności Wf, Adiustacje Wn
notacja: Łuki