mUltimate Chopin

op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Błędy Wf

t. 267

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

..

W Wf (→Wa,Wn1→Wn2) nie ma  obniżającego gis1 na g1. O przeoczeniu Chopina świadczy  w odpowiednim miejscu identycznego t. 265. Znak dodano dopiero w Wn3.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wa

t. 294

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

..

W 1. połowie taktu w Wf beleczka wiązania szesnastkowego umieszczona jest błędnie między 2. a 3. nutą dolnego głosu.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn

t. 322-326

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

..

W t. 322 Wf ma  ostrzegawczy przed h3. Jest to z pewnością pomyłka – znak powinien znajdować się na wysokości a3. Błąd poprawiono zarówno w Wn, jak i Wa, w obu też dodano analogiczny ​​​​​​​ w t. 326.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze

t. 358

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Palcowanie w Wf (→Wa,Wn1→Wn2)

!!!   miniat: 2. i 3. triola, tylko górna 5-linia, bez wideł.               Tu 1 nad 4. szesnastką taktu

Palcowanie wpisane do WfD

TGTU = (41)

Palcowanie wpisane do WfH

(41_ 2__ __1) = (41, a potem 2 nad fis1, 1) nad d3

Palcowanie w Wn3

414 2_1
..

1. palec na 4. szesnastce to niemal na pewno pomyłka Wf (→Wa,Wn1→Wn2) – cyfra miała zapewne dotyczyć następnej nuty (d1). Błąd poprawiono w WfD i WfH, odpowiednią zmianę wprowadzono także w Wn3. W tym ostatnim wydaniu i w WfH, w dalszej części pasażu podano jeszcze kilka cyfr, precyzujących palcowanie wskazane przez Chopina na początku taktu.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Błędy Wf , Dopiski WfD , Adiustacje Wn , Dopiski WfH

t. 375

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

dis3 w Wf (→Wa,Wn1→Wn2), odczyt dosłowny

d3 w Wf (→Wa,Wn1→Wn2), interpretacja kontekstowa, i w Wn3
..

Brak  ​​​​​​to z pewnością niedopatrzenie Chopina – w dwóch poprzednich taktach ​nuty d występują kilkakrotnie jako składniki akordów i należą do tonacji fis-moll, utrwalanej w omawianym takcie. W tego typu kontekście pominięcia znaków są u Chopina bardzo częste. Za d3 zdecydowanie przemawia też analogia z t. 379. Chopin dopisał ​​​​​​​ w WfD, w druku dodano go jednak dopiero w Wn3.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Błędy Wf , Dopiski WfD , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Ostatni znak przykluczowy