Wn1
Tekst główny
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
WfFo - Egzemplarz Forest
WfH - Egzemplarz Hartmann
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Poprawiony nakład Wn1
Wn2a - Zmieniony nakład Wn2
Wn3 - Drugie wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wa3 - Zmieniony nakład Wa2
porównaj
  t. 389

W Wf (→Wa,Wn1Wn2) 2. połowa taktu zapisana jest z użyciem przenośnika oktawowego, przy czym w Wf (→Wn1Wn2) nie ma w niej żadnego znaku chromatycznego. Niedokładność tę próbowano poprawić w Wa, dodając krzyżyki przed eis3 i ais2 oraz ​​​​​​​ przed d3. Wn3 ma notację przyjętą w tekście głównym.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa, Znaki chromatyczne w różnych oktawach, Niedokładności Wf, Adiustacje Wn

notacja: Wysokość

Przejdź do tekstu nutowego

Oryginał w: Kolekcja Ewy i Jeremiusza Glensków, Poznań