op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
op. 11, Koncert e-moll, cz. III
W Wf (→Wa,Wn1→Wn2) 2. połowa taktu zapisana jest z użyciem przenośnika oktawowego, przy czym w Wf (→Wn1→Wn2) nie ma w niej żadnego znaku chromatycznego. Niedokładność tę próbowano poprawić w Wa, dodając krzyżyki przed eis3 i ais2 oraz 
przed d3. Wn3 ma notację przyjętą w tekście głównym.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wa, Znaki chromatyczne w różnych oktawach, Niedokładności Wf, Adiustacje Wn
notacja: Wysokość
