Wf1
Tekst główny
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
WfFo - Egzemplarz Forest
WfH - Egzemplarz Hartmann
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Poprawiony nakład Wn1
Wn2a - Zmieniony nakład Wn2
Wn3 - Drugie wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wa3 - Zmieniony nakład Wa2
porównaj
  t. 128

2 cyfry palcowania w Wf (→Wa,Wn1Wn2)

!!!   miniat: 1. triola, tylko górna 5-linia, bez legato i ​​​​​​​f.              EZTU = 3 nad gis1

1 cyfra w Wn3

Tu pusta klisza 

Pod pierwszymi dwiema szesnastkami Wf (→Wn1Wn2) ma dwie cyfry, 1 i 3. Drugą z nich można  uważać za palcowanie lub oznaczenie trioli, gdyż w wydaniach tych jedno i drugie sztychowano tą samą czcionką. Zdecydowanie bardziej prawdopodobna wydaje się jednak ta pierwsza możliwość:

  • umieszczenie obu cyfr pod kolejnymi nutami, a więc blisko siebie, w naturalny sposób skłania do odczytania ich jako znaków tej samej kategorii, którą pierwsza cyfra determinuje jako palcowanie;
  • Chopin bardzo rzadko oznaczał cyfrą triole szesnastkowe, z reguły zadowalając się wydzieleniem ich za pomocą wiązań – w całej tej części Koncertu nie ma w Wf ani jednego takiego oznaczenia, por. też np. II część Koncertu od t. 105 czy Etiudę Ges op. 10 nr 5.

Biorąc to pod uwagę, interpretujemy trójkę jako palcowanie, podobnie jak to zrobiono już w Wa. Brak cyfry w Wn3 to przypuszczalnie błąd.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

notacja: Palcowanie

Przejdź do tekstu nutowego

Oryginał w: Bibliothèque Nationale de France, Paryż