Łuk od fis2 w Wf (→Wa,Wn1→Wn2) !!! miniat: ta co w t. 14. EZnieU1 |
||
Łuk od gis2 w Wn3 EZTU |
Łuki w analogicznych taktach (t. 18, 22, 26, 53, 93, 273 i 281) zaczynają się w Wf (→Wa,Wn1→Wn2) od 1. lub od 2. szesnastki. Nie wydaje się jednak, by różnice zapisu sygnalizowały zamierzone przez kompozytora różnice w wykonaniu, wynikają one raczej z niedokładności zapisu lub odczytania [A]. Za celowe uważamy zatem ujednolicenie tych łuków, opierając wybór jednej z wersji na następujących przesłankach:
- Pierwsze cztery wystąpienia fraz zawierających te motywy (t. 16-30) zostały przez Chopina dokładniej oznaczone niż następne – zawierają więcej znaków i noszą ślady poprawek i uzupełnień w druku (por. uwagi do t. 17 i 18-19). Wśród trzech pojawiających się tam analogicznych motywów (łuku w t. 18, niemal na pewno niedokładnego, nie bierzemy pod uwagę) dwa zaczynają się od 1. szesnastki (t. 22 i 26), a tylko jeden od drugiej (t. 30).
- Za potraktowaniem szesnastek jako bezpośredniej kontynuacji przetrzymanej ćwierćnuty gis2 przemawiają znaki w t. 17-18, 21-22, 25-26 i 29-30, za każdym razem obejmujące swym zasięgiem synkopowaną ćwierćnutę i wynikające z niej szesnastki.
Biorąc to pod uwagę, w tekście głównym podajemy tu łuk biegnący od gis2. Identyczną zmianę wprowadzono w Wn3.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne
zagadnienia: Adiustacje Wn
notacja: Łuki