op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
(op. 4), Sonata c-moll



op. 11, Koncert e-moll, cz. III
W Wf takty te zapisane są bardzo niedokładnie, jeśli chodzi o znaki chromatyczne w pasażu pr.r. – nie ma ich przed 6., 11. i 12. szesnastką t. 366, a w t. 367 są tylko przed 1. i 2. nutą. W Wn i Wa uzupełniono wszystkie niezbędne znaki, przy czym te w 2. trioli t. 367 dodano tylko w Wa i Wn3.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wa, Znaki chromatyczne w różnych oktawach, Niedokładności Wf, Adiustacje Wn, Przeoczenia znaków aktualnej tonacji
notacja: Wysokość