Wn3
Tekst główny
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
WfFo - Egzemplarz Forest
WfH - Egzemplarz Hartmann
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Poprawiony nakład Wn1
Wn2a - Zmieniony nakład Wn2
Wn3 - Drugie wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wa3 - Zmieniony nakład Wa2
porównaj
  t. 362-363

W Wf nie ma potrzebnych znaków chromatycznych na początku ostatniej trioli t. 362. Ponadto  podwyższający e1 na eis1 w t. 363 znajduje się dopiero na początku ostatniej trioli. Z kolei przed eis2 na końcu 1. trioli t. 363  jest niepotrzebnie powtórzony. Brakujące znaki dodano i w Wn, i w Wa, adiustacje nie były jednak dokładne – nie usunięto wszystkich zbędnych znaków, a w Wa nawet dodano nowy,  ​​​​​​przed ​d2 na początku 2. trioli t. 363. Notację zgodną ze współczesnymi standardami wprowadzono tylko w Wn3.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa, Znaki chromatyczne w różnych oktawach, Niedokładności Wf, Adiustacje Wn, Znaki ostrzegawcze

notacja: Wysokość

Przejdź do tekstu nutowego

.