![](/build/images/logo_left.png)
![](/build/images/en-button.f0fc0795.png)
![](/build/images/pomoc-button.d3d09842.png)
Brak to z pewnością niedopatrzenie Chopina – w dwóch poprzednich taktach nuty d występują kilkakrotnie jako składniki akordów i należą do tonacji fis-moll, utrwalanej w omawianym takcie. W tego typu kontekście pominięcia znaków są u Chopina bardzo częste. Za d3 zdecydowanie przemawia też analogia z t. 379. Chopin dopisał
w WfD, w druku dodano go jednak dopiero w Wn3.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych, Błędy Wf, Dopiski WfD, Adiustacje Wn, Przeoczenia znaków aktualnej tonacji, Ostatni znak przykluczowy
notacja: Wysokość