Brak 
to z pewnością niedopatrzenie Chopina – w dwóch poprzednich taktach nuty d występują kilkakrotnie jako składniki akordów i należą do tonacji fis-moll, utrwalanej w omawianym takcie. W tego typu kontekście pominięcia znaków są u Chopina bardzo częste. Za d3 zdecydowanie przemawia też analogia z t. 379. Chopin dopisał w WfD, w druku dodano go jednak dopiero w Wn3.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych, Błędy Wf, Dopiski WfD, Adiustacje Wn, Przeoczenia znaków aktualnej tonacji, Ostatni znak przykluczowy
notacja: Wysokość
