Wn
Tekst główny
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
WfFo - Egzemplarz Forest
WfH - Egzemplarz Hartmann
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Poprawiony nakład Wn1
Wn2a - Zmieniony nakład Wn2
Wn3 - Drugie wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wa3 - Zmieniony nakład Wa2
porównaj
  t. 395

Akcent na ais2 w Wf (odczyt dosłowny→Wa)

!!!   miniat: 2. połowa taktu, tylko górna 5-linia.           TGTU

Akcent na h1 w Wn

EZnieU

Akcent długi na h1 w Wf, możliwa interpretacja

Znaczenie umieszczonego pod ais2, na wysokości h1, akcentu Wf (→Wa) nie jest jasne. Odczytany dosłownie, jest krótkim akcentem na ais2, co podajemy w tekście głównym. Możliwe jednak, że mamy do czynienia z niedokładnie odtworzonym akcentem długim pod h1 (por. pisownię niektórych akcentów w Koncercie f op. 21 cz. I, t. 4-5 czy Etiudzie a op. 10 nr 2, t. 45-46). Za tą ostatnią możliwością przemawia analogia z poprzednim taktem. W zbliżony sposób zinterpretowano ten znak w Wn.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie, Adiustacje Wn

notacja: Wysokość

Przejdź do tekstu nutowego

.