Wf
Tekst główny
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
WfFo - Egzemplarz Forest
WfH - Egzemplarz Hartmann
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Poprawiony nakład Wn1
Wn2a - Zmieniony nakład Wn2
Wn3 - Drugie wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wa3 - Zmieniony nakład Wa2
porównaj
  t. 179-181

Podwójne łuki w Wf (→Wn,Wa)

!!!   miniat: od 2. ósemki 179 + cały 180, tylko górna 5-linia, bez akcentu.                      TGTU + 2 krótkie łuki EZnieU

Górny łuk proponowany przez redakcję

Artykulacja i frazowanie tego tematu (t. 171-209 i 415-453), oznaczone przede wszystkim łukami i mniej licznymi znakami staccato, nastręczają problemów redakcyjnych i interpretacyjnych. Poszczególne frazy mimo podobnej budowy wykazują sporo różnic w tej materii, z których część niewątpliwie wynika z niedokładności zapisu (jak choćby odmienne łuki prawej i lewej ręki w t. 182 czy 204). Z drugiej strony, nie wydaje się, by można było w ten sposób zakwalifikować wszystkie różnice – odmienne oznaczenia fraz w t. 171-173, 187-189 i 415-417 z pewnością były zamierzone. Redakcja za najtrudniejsze do rozstrzygnięcia uważa następujące kwestie:

  • zakresy łuków w miejscach, w których każda ręka ma inne łuki. Sytuacje te na szczęście nie są zbyt liczne, co zresztą pozwala na wyciągnięcie ważnego wniosku, wspartego dodatkowo wyczuciem pianistycznym: intencją Chopina były jednakowe oznaczenia w partiach obu rąk. Dotyczy to t. 171-173, 182, 183, 204, 434.
  • zakresy łuków w miejscach analogicznych, innymi słowy ustalenie, które różnice są prawdopodobnie intencjonalne, a które nie. Można tu wymienić np. t. 174-175 i 204-205 czy t. 175-176 i 183-184.
  • obecność podwójnych łuków w partii pr.r. w t. 179-181. Zdaniem redakcji, łuki te nie były zamierzone przez Chopina, lecz są efektem uproszczonej lub niedokończonej korekty, w której chciał on zastąpić pierwotne, krótkie łuki przez jeden dłuższy (jak w t. 171-173). Wskazuje na to dostrzegalna także w innych kompozycjach tendencja Chopina, by wpisywane początkowo krótsze, często motywiczne łuki zastępować w toku dopracowywania notacji dłuższymi (por. np. t. 496-497 czy Etiudę c op. 10 nr 12, t. 25-26, a także Mazurek g op. 24 nr 1, t. 36-37. Dlatego widoczne także w l.r. krótsze łuki uważamy za pierwotne, a postawiony nad nimi (w pr.r.) dłuższy łuk za dodany później i reprezentujący ostatnią decyzję Chopina w odniesieniu do łukowania tych taktów.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf, Połowiczne korekty

notacja: Łuki

Przejdź do tekstu nutowego

.