op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
op. 11, Koncert e-moll, cz. III
W Wf (→Wn1→Wn2) wszystkie oktawy l.r. w t. 297 dwie pierwsze w t. 299 są zapisane skrótowo (górne nuty z cyframi 8 pod). Zdaniem redakcji, jedną z tych cyfr – ostatnią w t. 297 – postawiono być może pomyłkowo, na co wskazuje porównanie z analogicznym t. 69. Nie proponujemy jednak tej wersji, gdyż całe to Tutti wykazuje dużo drobnych różnic pomiędzy pierwszym a drugim razem, a wspomniana ósemka jest w t. 297 opatrzona znakiem 
, co można uznać za uzasadnienie wzbogaconego oktawą brzmienia.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wa, Adiustacje Wn, Skrótowy zapis oktaw
notacja: Skróty pisowni i inne
