|
!!! miniat: pół taktu, tylko górna 5-linia, bez dynamiki. Tu pusta klisza = TGTU |
|
c3 w Wn3 2 kaso przed 1. ósemką 233 i 235 |
Patrząc na wersję Wn3 w t. 233 i 235, można się zastanawiać, czy Chopin mógł tam przeoczyć kasowniki obniżające cis3 na c3:
- W każdym z tych taktów, dwie ósemki później występuje c2, a sytuacje, w których Chopin uważał raz postawiony znak chromatyczny za obowiązujący także w innych oktawach są w jego twórczości bardzo częste – w samym Koncercie można z łatwością znaleźć dziesiątki takich miejsc. Jednak w olbrzymiej większości przypadków nuty opatrzone znakiem pojawiają się przed tymi, które zapisane są niedokładnie (bez znaku), co nie ma miejsca w omawianych taktach. Stwierdzeniu temu nie przeczy przeoczenie
obniżającego dis3 na d3 w zbliżonej sytuacji w t. 239 – d3 jest tam dźwiękiem należącym do aktualnej tonacji (fis-moll), a poza tym cała figuracja tego taktu była prawidłowo zanotowana dwa takty wcześniej. - Niezależnie od kwestii prawdopodobieństwa pomyłki, trzeba się zastanowić, czy tego rodzaju bliskie zestawienie nuty niealterowanej z alterowaną w innym głosie jest czymś spotykanym w muzyce Chopina. Otóż chwyt taki został przez niego użyty kilkakrotnie, np. w bardzo jaskrawy sposób w Etiudzie E op. 10 nr 3, t. 54-55.
- Występująca w Wf wersja bez kasowników, a więc z cis3, nie została zakwestionowana w żadnym z czterech egzemplarzy lekcyjnych, zawierających mogące pochodzić od Chopina naniesienia.
Podsumowując, można stanowczo stwierdzić, że wprowadzona niemal 10 lat po śmierci Chopina wersja z c3 z pewnością nie była przez niego zamierzona.
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wn
notacja: Wysokość
Powrót do adnotacji