op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
op. 11, Koncert e-moll, cz. III
Przed pierwszym akordem nie ma w Wf (→Wa) znaków chromatycznych. Środkową nutę należałoby więc odczytywać jako dis1. Oczywisty w tym kontekście błąd – d1 występuje przez cały poprzedni takt, a d2(3) w 2. połowie omawianego taktu – poprawiono w Wn.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Błędy Wf, Adiustacje Wn, Przeoczenia znaków aktualnej tonacji, Błędy powtórzone Wa
notacja: Wysokość
