op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
op. 11, Koncert e-moll, cz. III
Ostatnią ósemką l.r. jest w Wf (→Wn1→Wn2) seksta H1-Gis w t. 1 i septyma A1-Gis w t. 5. Porównanie z pozostałymi źródłami partii orkiestry – Wfork (→Wnork), a także RFrork – dowodzi pomyłek sztycharza Wf. Prawidłowy tekst – oktawa Gis1-Gis w obu miejscach – wprowadzono w Wa i Wn3.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wa, Błędy Wf, Błąd tercjowy, Adiustacje Wn, Błędy powtórzone Wn
notacja: Wysokość
