Podział łuku pomiędzy tymi taktami budzi wątpliwości, jeśli wziąć pod uwagę dalsze łukowanie tego fragmentu, złożone wyłącznie z łuków dwu- i czterotaktowych. Liczne przykłady dokonywanych w Wf korekt łuków (por. np. t. 291-294), idące na ogół w kierunku dłuższych łuków, pozwalają podejrzewać przypadkowe pominięcie tego typu poprawki tutaj.
W tekście głównym pozostawiamy jednak łuki źródłowe, gdyż odpowiadają one rytmowi zmian harmonicznych – każdy z trzech łuków pierwszej frazy obejmuje fragment oparty na innym akordzie. Sytuacje, w których analogiczne frazy mają wyraźnie odmienne łukowania, zwracające uwagę na inne aspekty lub poziomy jej struktury, zdarzają się u Chopina, np. w Fantazji f op. 49, t. 77-84 oraz 164-171 i 244-251.
Porównaj to miejsce w źródłach»
kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne
zagadnienia:
notacja: Łuki